ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ: Η ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ ΕΝΟΣ ΠΑΛΙΟΥ ΜΥΘΟΥ
Τον 17ο αιώνα και στις αρχές του 18ου, η πόλη Σαντόμιεσζ (Sandomierz) υπήρξε θέατρο συγκρούσεων μεταξύ Εβραίων και Καθολικών. Το 1628, οι Εβραίοι κατηγορήθηκαν ότι προκάλεσαν τον θάνατο του γιού ενός φαρμακοποιού της πόλης. Σύμφωνα με την κατηγορία, είχαν απαγάγει το παιδί και, αφού πήραν το αίμα του, έκοψαν το πτώμα σε κομμάτια, τα οποία έδωσαν στα σκυλιά. Παρά την έρευνα που ακολούθησε, οι κατηγορούμενοι δεν καταδικάστηκαν.
Η ΜΑΧΗ ΜΕΤΑΞΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΚΑΚΟΥ
Ο Τούρκος Ισλαμιστής Νετζμετίν Ερμπακάν (1926 – 2011) ισχυριζόταν πως οι Εβραίοι (ο ίδιος χρησιμοποιούσε τον όρο «Σιωνιστές») ξεκίνησαν, πριν από περισσότερα από 5 χιλιάδες χρόνια, να θεμελιώνουν μια παγκόσμια κυριαρχία, με τη βοήθεια της Καμπαλά και με στόχο να ελέγξουν όλο το χρήμα και την ανθρώπινη εργασία. Οι Εβραίοι οργάνωσαν τις σταυροφορίες και, επειδή η Καθολική εκκλησία απαγόρευε τον δανεισμό με τόκο, οι Εβραίοι δημιούργησαν τον Προτεσταντισμό έτσι ώστε να κατορθώσουν να κάνουν τους πάντες να δουλεύουν γι αυτούς, μέσω του παγκόσμιου καπιταλισμού. Με αυτό τον τρόπο οι Εβραίοι ελέγχουν τον κόσμο, εκτός από το Ισλάμ και αυτός είναι ο αγώνας μεταξύ καλού και κακού: η πάλη ανάμεσα στους Εβραίους και το Ισλάμ.
ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ
Ο Χριστιανισμός έκανε την εμφάνισή του στην Πολωνία τον 10 αιώνα και άσκησε τεράστια επίδραση στον πολιτισμό, την κοινωνία και τα έθιμα του τόπου. Ένας από τους πρώτους μύθους που εμφανίστηκαν στη συμβολή του Χριστιανισμού με τον Ιουδαϊσμό ήταν η χρήση του βιβλικού αποσπάσματος για τη δίκη και τη σταύρωση του Ιησού. Τότε γεννήθηκε ο ισχυρισμός ότι «Οι Εβραίοι έχουν το αίμα του Ιησού στα χέρια τους» γιατί οι εκπρόσωποι των ιερέων και των Σανχεντρίν (ανώτατο θρησκευτικό και δικαστικό σώμα της αρχαίας Ιουδαίας) θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για την καταδίκη του Ιησού σε θάνατο. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, επικρατούσε η πεποίθηση ότι οι Εβραίοι ήταν εκτός νόμου γιατί είχαν σκοτώσει τον Μεσσία. Απόηχοι αυτών των αντιλήψεων υπάρχουν ακόμη και σήμερα.
ΤΟ ΠΟΓΚΡΟΜ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΤΟ 1891
Το πογκρόμ που ξέσπασε στην Κέρκυρα τον Απρίλιο του 1891 αποτελεί ένα πολύ γνωστό παράδειγμα καταγγελίας για τελετουργική δολοφονία. Οι Εβραίοι της Κέρκυρας κατηγορήθηκαν ότι είχαν δολοφονήσει ένα κοριτσάκι για να χρησιμοποιήσουν το αίμα του για τελετουργικούς σκοπούς. H καταγγελία αναζωπύρωσε τα θρησκευτικά πάθη, υποδαύλισε τις διαφορές μεταξύ Εβραίων και Χριστιανών και έφερε στο φως όλα τα αντιεβραϊκά στερεότυπα που υπήρχαν, με αποτέλεσμα η κατάσταση να ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Η εβραϊκή κοινότητα πολιορκήθηκε. Οι βιαιοπραγίες που ξέσπασαν επεκτάθηκαν και στα γειτονικά νησιά (Ζάκυνθος και Λευκάδα) ενώ η έντασή τους αναστάτωσε την κοινή γνώμη στη Μ. Βρετανία, τη Γαλλία, την Ισπανία και την Αυστρία.