1. https://www.wroclaw.pl/go/download/img-1fc0b4352df7bd085990924cbc639086/Marzec-1968-rok-fot-Drankowski-ZNiO-2-jpg.jpg Πλακάτ που γράφει «Οι Σιωνιστές είναι ελεύθεροι να πάνε στο Ισραήλ» (στιγμιότυπο διαδήλωσης)
2. https://dzieje.pl/sites/default/files/styles/main_image/public/201608/1968_0.jpg?itok=1-vJf5P0 Πλακάτ που γράφει «Σιωνιστές [πηγαίνετε] στο Ισραήλ» (εμπρός, δεξιά)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Το 1967, το Ισραήλ κέρδισε τον Πόλεμο των Έξι Ημερών. Η Μόσχα όπως και οι ευρωπαϊκές χώρες που εξαρτόνταν από την Σοβιετική Ένωση υποστήριζαν τον αραβικό συνασπισμό. Μετά από τον πόλεμο, οι σχέσεις μεταξύ του «Ανατολικού Μπλοκ» και του Ισραήλ επιδεινώθηκαν δραματικά. Η Πολωνία διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ. Ένα χρόνο αργότερα, ως αποτέλεσμα εσωτερικών εκκαθαρίσεων του Κομμουνιστικού Κόμματος, ξεκίνησε μια αντισημιτική εκστρατεία με αντι-Ισραηλινά και αντι-Σιωνιστικά μοτίβα στον πυρήνα της.

Μόλις 23 χρόνια μετά τη Σοά οι Εβραίοι της Πολωνίας έγιναν και πάλι στόχος διώξεων λόγω της καταγωγής τους. Το έναυσμα για αυτή την αντισημιτική εκστρατεία δόθηκε από τις αρχές του κομμουνιστικού κόμματος της Πολωνίας και όχι από την κοινωνία της χώρας. Το αποτέλεσμα ήταν πως περίπου 13 έως 15 χιλιάδες Πολωνοί Εβραίοι (κυρίως η ελίτ και οι διανοούμενοι, όπως καθηγητές, στρατηγοί, γιατροί κτλ) εξορίστηκαν από τη χώρα, χάνοντας ακόμη και την πολωνική ιθαγένεια. Στη θέση της έλαβαν ένα «εισιτήριο χωρίς επιστροφή».

Μετά τον «Μάρτιο του 1968» οι Πολωνοί Εβραίοι πρακτικώς εξαφανίστηκαν. Επρόκειτο για μια δημογραφική καταστροφή. Η Πολωνία έχασε πολλές σημαντικές προσωπικότητες και πολλούς μορφωμένους ανθρώπους.

Η μέση ηλικία των μελών των εβραϊκών κοινοτήτων που έμειναν στην Πολωνία ήταν περίπου 60-70 χρονών. Οι αριθμοί τους ήταν πολύ μικροί για να τελέσουν τις εβραϊκές γιορτές και να συνεχίσουν τις παραδόσεις. Σιγά-σιγά, οι κοινότητες άρχισαν να ξεχνούν τον Ιουδαϊσμό, ενώ πολλοί Εβραίοι άρχισαν να κρύβουν την ταυτότητά τους. Το αποτέλεσμα είναι πως σήμερα πολλοί νέοι άνθρωποι ανακαλύπτουν τις κρυμμένες εβραϊκές τους ρίζες και επιστρέφουν στον Ιουδαϊσμό. Άλλοι λαμβάνουν την πολωνική ιθαγένεια ως απόγονοι όσων εκδιώχθηκαν από τη χώρα το 1968.

Μια από τις συνέπειες αυτών των διώξεων, που είναι ακόμη εμφανής στο εξωτερικό της Πολωνίας, είναι τα ισχυρά αντιπολωνικά αισθήματα που τρέφουν οι περισσότεροι από τους απογόνους των προσφύγων του 1968.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Dariusz Stola, The anti-Zionist campaign in Poland, 1967–1968 Dariusz Stola, Kampania antysyjonistyczna w Polsce 1967–1968 (Warsaw: ISP PAN, 2000). Προσπελάστηκε το 2019 από THE ANTI-ZIONIST CAMPAIGN IN POLAND 1967–1968

Albani, Susanne, "Zwischen Nationalismus und Antisemitismus. Die antisemitische Kampagne in der Volksrepublik Polen 1968 und die Rolle der katholischen Laienorganisationen" («Μεταξύ εθνικισμού και αντισημιτισμού. Η αντισημιτική εκστρατεία στην Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας το 1968 και ο ρόλος των Καθολικών οργανώσεων των πιστών»)

Albani, Susanne. “Zwischen Nationalismus und Antisemitismus. Die antisemitische Kampagne in der Volksrepublik Polen 1968 und die Rolle der katholischen Laienorganisationen”, Jahrbuch für Antisemitismusforschung 25 (2016), 170-192.

ΟΠΤΙΚΑ ΜΕΣΑ

Prof. Lipstadt o wystawie "Obcy w domu. Wokół Marca '68" | Muzeum POLIN («H καθηγήτρια Λίπσταντ για την έκθεση "Ξένοι στο σπίτι. Περί τον Μάρτιο του 1968"

POLIN, Μουσείο της Ιστορίας των Πολωνών Εβραίων», σύντομη ταινία για την προσωρινή έκθεση του Μαρτίου του 1968 με σχολιασμό [Αγγλικά].)