Ο ισχυρισμός «Το πιο ισχυρό αίτιο του σύγχρονου αντισημιτισμού είναι το κράτος του Ισραήλ. Αν το τελευταίο άλλαζε πολιτική, όλες οι σύγχρονες μορφές αντισημιτισμού θα μειώνονταν και πιθανώς θα εξαφανίζονταν» δεν είναι παρά μια ύπουλη αντιστροφή ρόλων, όπου το θύμα κατηγορείται γιατί προκάλεσε το έγκλημα. Εάν το ασπαστούμε, ξαφνικά παύουν να φταίνε οι αντισημίτες για τον ρατσισμό τους, για τον οποίο τώρα φταίνε οι Εβραίοι ή, έστω, το κράτος του Ισραήλ. Με βάση αυτή τη θεωρία, ο αντισημιτισμός δεν είναι παρά μια «δικαιολογημένη» αντίδραση μη Εβραίων απέναντι στις πολιτικές του Ισραήλ. Σ’ αυτή τη δικαιολογημένη αντίδραση συμπεριλαμβάνονται και οι Παλαιστίνιοι τρομοκράτες, που θεωρείται ότι διεξάγουν έναν «απελευθερωτικό πόλεμο» ενάντια στους «Σιωνιστές κατακτητές» ή οι υποστηρικτές τους στην Ευρώπη και αλλού, που επιμένουν στο δικαίωμά τους να «ασκούν κριτική» στο Ισραήλ, όσο αντισημιτική και αν είναι αυτή. Ο Αντόρνο ονόμασε αυτό το φαινόμενο «προβολή» και συνίσταται στο να κατηγορούμε το θύμα για αυτό που κάνουμε ή έχουμε την πρόθεση να κάνουμε.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Πριν λίγα χρόνια, μια έρευνα στην Ευρώπη ανακάλυψε πως οι πολίτες της θεωρούσαν το Ισραήλ ως τη μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια ειρήνη, περισσότερο ακόμη κι από την Κορέα, το Ιράν ή άλλες χώρες που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ανεξάρτητα από την άποψη που έχει κάποιος για τις πολιτικές αποφάσεις του κράτους του Ισραήλ, είναι προφανές πως αυτή η δαιμονοποίηση δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα. Αντιστρόφως, μια τόσο αρνητική εικόνα υποδηλώνει μια πεποίθηση πως η καταστροφή του Ισραήλ ίσως είναι τελικά ένα αναγκαίο κακό για την διατήρηση ή την ύπαρξη της παγκόσμιας ειρήνης.

Ο αντισημιτισμός υπήρχε στα υπό Βρετανική Διοίκηση Παλαιστινιακά εδάφη πολύ πριν το Ισραήλ. Απλά και μόνο η παρουσία των Εβραίων αποτελούσε αφορμή για αντιεβραϊκή βία, δεκαετίες πριν την ίδρυση του Ισραηλινού κράτους. Δυστυχώς, η ύπαρξη του αντισημιτισμού είναι σχετικά ανεξάρτητη από το αντικείμενό του. Με λίγα λόγια, το πώς συμπεριφέρονται οι Εβραίοι ή το κράτος του Ισραήλ παίζει ελάχιστο ρόλο σστη διαμόρφωση αντισημιτικών αισθημάτων.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

„Ohne Israel gäbe es keinen Antisemitismus!“ («Χωρίς το Ισραήλ δεν θα υπήρχε αντισημιτισμός!» άρθρο που δημοσιεύτηκε στον ιστοχώρο του Nichts-gegen-Juden.de, ενός προγράμματος του Amadeu Antonio Stiftung)

ΟΠΤΙΚΑ ΜΕΣΑ

Viele sind antisemitisch und merken es nicht («Πολλοί είναι αντισημίτες και δεν το ξέρουν» άρθρο του Alan Posener που δημοσιεύτηκε στις 9 Ιουλίου 2017, στον ιστοχώρο Welt.de)

Die Jerusalemer Erklärung: Was ist Antisemitismus? («Η διακήρυξη της Ιερουσαλήμ: Τι είναι αντισημιτισμός;» άρθρο της Sarah Judith Hofmann που δημοσιεύτηκε στις 12 Ιουνίου 2021, στον ιστοχώρο της Deutsche Welle)

Judenfeindlichkeit an Schulen – Antisemitismus in Berlin hat vor allem mit dem Nahost-Konflikt zu tun («Αντισημιτισμός στα σχολεία – ο αντισημιτισμός στο Βερολίνο οφείλεται κατά κύριο λόγο στο Μεσανατολικό» άρθρο που δημοσιεύτηκε την 1η Απριλίου 2018, στον ιστοχώρο Deutschlandfunk)