ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΝΟΒΙ ΣΑΝΤ
Ένας από τους πιο παλιούς αντιεβραϊκούς μύθους είναι αυτός που αναφέρεται στη «δύναμη» του εβραϊσμού και την «παγκόσμια εβραϊκή συνομωσία». Στη σύγχρονη μορφή του, ο μύθος παρουσιάζει τους Εβραίους ως μια πανίσχυρη, μυστική, διεθνή ομάδα, που συχνά αναφέρεται ως «το εβραϊκό λόμπι».
ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ
Ο Χριστιανισμός έκανε την εμφάνισή του στην Πολωνία τον 10 αιώνα και άσκησε τεράστια επίδραση στον πολιτισμό, την κοινωνία και τα έθιμα του τόπου. Ένας από τους πρώτους μύθους που εμφανίστηκαν στη συμβολή του Χριστιανισμού με τον Ιουδαϊσμό ήταν η χρήση του βιβλικού αποσπάσματος για τη δίκη και τη σταύρωση του Ιησού. Τότε γεννήθηκε ο ισχυρισμός ότι «Οι Εβραίοι έχουν το αίμα του Ιησού στα χέρια τους» γιατί οι εκπρόσωποι των ιερέων και των Σανχεντρίν (ανώτατο θρησκευτικό και δικαστικό σώμα της αρχαίας Ιουδαίας) θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για την καταδίκη του Ιησού σε θάνατο. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, επικρατούσε η πεποίθηση ότι οι Εβραίοι ήταν εκτός νόμου γιατί είχαν σκοτώσει τον Μεσσία. Απόηχοι αυτών των αντιλήψεων υπάρχουν ακόμη και σήμερα.
ΑΠΛΗΣΤΙΑ, ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ
Από τον 12ο αιώνα, ο θρησκευτικός μύθος που θέλει τους Εβραίους ως θεοκτόνους συνοδεύεται και από οικονομικά στερεότυπα. Οι Εβραίοι περιγράφονται ως πλούσιοι και αχαλίνωτοι αλλά και ως ανεξέλεγκτοι δανειστές, τοκογλύφοι και σκληροί διαπραγματευτές, ένα στερεότυπο που εμφανίζεται συχνά, ακόμη και σήμερα. Ωστόσο, οι μεσαιωνικές απαγορεύσεις που δεν επέτρεπαν στους Εβραίους να κατέχουν γη, να ασχολούνται με τη γεωργία και να συμμετέχουν σε συντεχνίες μαζί με Χριστιανούς, ουσιαστικά απέκλειαν τους Εβραίους από τα περισσότερα επαγγέλματα, περιορίζοντάς τους στους ρόλους του μικρέμπορου, πλανόδιου πωλητή και ρακοσυλλέκτη. Ο δανεισμός χρημάτων με τόκο αποτέλεσε μια σημαντική διέξοδο, ιδιαίτερα καθώς, σύμφωνα με τις επιταγές της Καθολικής εκκλησίας, ήταν μια δραστηριότητα απαγορευμένη στους Χριστιανούς.
Ο ΑΠΟΔΙΟΠΟΜΠΑΙΟΣ ΤΡΑΓΟΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ
Ο Βίλχελμ Μπους (Wilhelm Busch) ήταν Γερμανός σατιρικός εικονογράφος και ποιητής. Η αγγλική μετάφραση του ποιήματός του «Η ευσεβής Ελένη» (ή «Η Ελένη που δεν μπορούσε να πει όχι») περιέχει τον χαρακτήρα του Εβραίου κ. Σμοκ που αποτελεί σύνοψη του πιο συνηθισμένου στερεοτύπου του γερμανικού αντισημιτισμού: ο Φιλάργυρος Εβραίος, που είναι άπληστος και προσκυνά το χρήμα, ενώ ασχολείται με την τοκογλυφία και τις πιο παρασιτικές μορφές του χρηματιστηριακού καπιταλισμού. Στο ποίημά του, ο Μπους παρουσιάζει αυτή τη μορφή μέσα στο πλαίσιο της κοσμοθεωρίας ενός ευσεβούς θείου, που προσπαθεί να σώσει την ανηψιά του από τη διαφθορά της μεγαλούπολης.
ΤΟ ΠΟΓΚΡΟΜ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΤΟ 1891
Το πογκρόμ που ξέσπασε στην Κέρκυρα τον Απρίλιο του 1891 αποτελεί ένα πολύ γνωστό παράδειγμα καταγγελίας για τελετουργική δολοφονία. Οι Εβραίοι της Κέρκυρας κατηγορήθηκαν ότι είχαν δολοφονήσει ένα κοριτσάκι για να χρησιμοποιήσουν το αίμα του για τελετουργικούς σκοπούς. H καταγγελία αναζωπύρωσε τα θρησκευτικά πάθη, υποδαύλισε τις διαφορές μεταξύ Εβραίων και Χριστιανών και έφερε στο φως όλα τα αντιεβραϊκά στερεότυπα που υπήρχαν, με αποτέλεσμα η κατάσταση να ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Η εβραϊκή κοινότητα πολιορκήθηκε. Οι βιαιοπραγίες που ξέσπασαν επεκτάθηκαν και στα γειτονικά νησιά (Ζάκυνθος και Λευκάδα) ενώ η έντασή τους αναστάτωσε την κοινή γνώμη στη Μ. Βρετανία, τη Γαλλία, την Ισπανία και την Αυστρία.