Το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (Nationaldemokratische Partei Deutschlands, NPD) και άλλες δεξιές οργανώσεις χαρακτηρίζουν τον βομβαρδισμό της Δρέσδης και άλλων γερμανικών πόλεων κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως «Bombenholocaust» δηλαδή Ολοκαύτωμα από βομβαρδισμούς. Ο σκοπός του παραλληλισμού των βομβαρδισμών με το Ολοκαύτωμα είναι να υποβαθμίσουν την ασύλληπτη φρίκη αυτού του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας και να αθωώσουν τους δράστες του.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Το να μισεί κανείς τους Εβραίους, παρά τα όσα υπέστησαν στο Ολοκαύτωμα, λέγεται αντισημιτισμός. Το να μισεί κανείς τους Εβραίους, εξαιτίας του Ολοκαυτώματος, λέγεται δευτερογενής αντισημιτισμός. Οι πρεσβευτές του επιδιώκουν τη δημιουργία μιας διαφορετικής ιστορικής μνήμης, η οποία θα εστιάζει στους Γερμανούς ως θύματα και όχι στους Γερμανούς ως δράστες κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, γιατί θεωρούν πως η μνήμη του Ολοκαυτώματος λειτουργεί αρνητικά στην αναγέννηση του γερμανικού εθνικισμού. Συνεπώς, η σχετικοποίηση του Ολοκαυτώματος αποτελεί τμήμα του αντισημιτικού αφηγήματος που προωθεί την ιδέα πως η γερμανική ιστορική μνήμη ελέγχεται από παντοδύναμους Εβραίους μηχανορράφους.

Η μάχη ενάντια στον αντισημιτισμό συμπεριλαμβάνει τόσο την ανάμνηση της Σοά, όσο και την ανάμνηση της γερμανικής ευθύνης γι αυτό το έγκλημα. Οι ιστορικοί μπορεί να διαφωνούν για τα νομικά και ηθικά ζητήματα του βομβαρδισμού αστικών περιοχών κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά οπωσδήποτε, κάθε σύγκρισή των βομβαρδισμών με το Ολοκαύτωμα είναι προφανές πως αποτελεί προσπάθεια υποβάθμισης του τελευταίου και μετατροπής των θυτών σε θύματα. Ο στόχος τέτοιων δηλώσεων είναι η ενίσχυση εθνικιστικών τάσεων και η ανάληψη δράσης ενάντια στην υποτιθέμενη εβραϊκή επιρροή στην ιστορική μνήμη των Γερμανών.

Μια Γερμανία που θα εξίσωνε τα θύματα των συμμαχικών βομβαρδισμών με τα θύματα του Ολοκαυτώματος, θα γινόταν πολύ αφιλόξενη για κάθε Εβραίο, ατομικά ή συλλογικά.

Κάποιοι Γερμανοί έχουν κουραστεί να τους υπενθυμίζουν τη Σοά. Ωστόσο η μνήμη της είναι ζωτικής σημασίας, όχι μόνο ως απόδοση σεβασμού προς τα θύματα, αλλά και ως μέσο υπεράσπισης των δημοκρατικών αρχών, όπως π.χ. της ισότητας απέναντι στον νόμο και του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ως απαραίτητες παραμέτρους κάθε κρατικής επέμβασης. Το αφήγημα που εστιάζει στα θύματα μεταξύ των Γερμανών για να υποβαθμίσει τους Εβραίους-θύματα στην ιστορική μνήμη αποτελεί τμήμα ενός εθνοτικού και εθνικιστικού προγράμματος που στρέφεται ενάντια στις μειονότητες, τους δημοκρατικούς θεσμούς και τους νόμους.

Σε κάθε ειλικρινή συζήτηση για τους βομβαρδισμούς της Δρέσδης και άλλων γερμανικών πόλεων από τη Βρετανική και την Αμερικανική αεροπορία, θα πρέπει να αναφέρεται πως οι Ναζί είχαν ήδη κάνει το πρώτο βήμα, βομβαρδίζοντας αστικές περιοχές, όπως το Λονδίνο και το Κόβεντρι, κατά τη διάρκεια της Μάχης της Αγγλίας. Επιπλέον, η Ναζιστική προπαγάνδα είχε διογκώσει τον αριθμό των θυμάτων, ιδιαίτερα στην περίπτωση της Δρέσδης, πράγμα που αργότερα εκμεταλλεύτηκε και η ανατολικογερμανική προπαγάνδα ενάντια στις ΗΠΑ.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Sekundärer Antisemitismus (άρθρο του Philipp Gessler για τον «Δευτερογενή Αντισημιτισμό» που αναφέρεται στη χρήση του όρου «Bombenholocaust» από το NPD, το οποίο δημοσιεύτηκε στις 21 Νοεμβρίου 2006, στον ιστότοπο της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας για την Πολιτική Εκπαίδευση)

Lexikon: Holocaustrelativierung (ερμηνεία του όρου στην ιστοσελίδα μιας γερμανικής ΜΚΟ κατά του αντισημιτισμού, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας)

ΟΠΤΙΚΑ ΜΕΣΑ