Drugie seminarium Hannah Project w Polsce odbyło się we Wrocławiu w dniach 9-10 kwietnia 2022 roku dla grupy 29 polskich nauczycieli i edukatorów. Jednym z powodów wyboru Wrocławia było istnienie aktywnej społeczności żydowskiej w powojennym i współczesnym Wrocławiu oraz lokalnych organizacji i instytucji, które we współpracy z Żydowskim Muzeum Galicja umożliwiły to seminarium – Fundacji Bente Kahan i Oddziału Żydowskiego Studia na lokalnym uniwersytecie. Ważnym punktem seminarium była wizyta w Synagodze pod Białym Bocianem i Fundacji Bente Kahan.

Seminarium to skierowane było głównie do nauczycieli przedmiotów humanistycznych ze szkół publicznych i niepublicznych, a także pedagogów, bibliotekarzy, badaczy, pracowników organizacji pozarządowych i archiwistów. Przeznaczony był dla uczestników z zachodniej i południowo-zachodniej Polski, w szczególności z Dolnego Śląska, Górnego Śląska i Opolszczyzny, ale nie tylko z tych regionów.

Seminarium we Wrocławiu spotkało się z bardzo pozytywnym odzewem uczestników. Wszyscy uczestnicy, którzy wypełnili ankietę ewaluacyjną poleciliby to seminarium swoim kolegom i koleżankom.

Zdjęcia:

Wypowiedzi uczestników:

„Jestem przekonana, że takie projekty są potrzebne nauczycielom, pozwalają lepiej przygotować się do trudnych lekcji w trudnych czasach”.

„Uważam, że projekty propagujące wzajemną tolerancję, szacunek i szacunek dla innych ludzi powinny być promowane i realizowane w krajach europejskich, które doświadczyły okrucieństwa Holokaustu, ponieważ wszyscy mamy jeszcze wiele do zrobienia i wiele lekcji do nauczenia, niezależnie od aktualnych opcji politycznych lub postaw społecznych. Wspólne i celowe działania mogą przenosić góry i przywracać godność i szacunek dla drugiego człowieka”.

„Zawsze cenię sobie naukę historii w autentycznym miejscu. Podczas tego seminarium – zajęcia w synagodze we Wrocławiu.”

„Wszystkie elementy były bardzo ciekawe, spotkanie w Synagodze pod Białym Bocianem było wyjątkowe.”

„Wszystko miało sens i było tego warte! Najbardziej podobała mi się wizyta w synagodze i wykład o sztuce. Dyskusje i grupy były dobrym pomysłem metodologicznym”.

„Ciekawe treści, ale bardzo cenny i inspirujący sam w sobie był właśnie kontakt z osobami zaangażowanymi w budowanie świadomości i pamięci o Żydach, ich kulturze i tragedii Holokaustu”.