„Krew Jego na nas i na dzieci nasze" (Mt 27, 25)
Chrześcijaństwo pojawiło się w Polsce w X wieku i zaczęło wywierać ogromny wpływ na polską kulturę, obyczaje i społeczeństwo. Jednym z pierwszych mitów powstałych na styku chrześcijaństwa i judaizmu było wykorzystanie biblijnej historii o procesie i ukrzyżowaniu Jezusa. Ukuto twierdzenie, że "Żydzi mają krew Jezusa na rękach", ponieważ to przedstawiciele kapłanów i Sanhedrynu (najwyższej żydowskiej instytucji religijnej i sądowniczej w starożytnej Judei) byli odpowiedzialni za skazanie Jezusa na śmierć. W średniowieczu panowało przekonanie, że Żydzi są wyjęci spod prawa z powodu zabicia Mesjasza. Ślady takiego myślenia można znaleźć do dnia dzisiejszego.
WIĘCEJ INFORMACJI
Konsekwencją tego mitu był silny antyjudaizm na przestrzeni wieków. Żydów obwiniano za śmierć Mesjasza. W kościołach głoszono z tego powodu mocno antyżydowskie kazania, zwłaszcza w okresie wielkanocnym. W przedstawieniach Męki Pańskiej Żydzi byli przedstawiani w sposób mocno stereotypowy. W niektórych miejscach odbywał się też tzw. sąd judaszowy. Wykonywano słomianą kukłę przypominającą ortodoksyjnego Żyda. Była ona bita kijami 30 razy, w nawiązaniu do 30 srebrników Judasza. Zdarzało się, że kukłę topiono, palono lub wieszano na pobliskim słupie.
Ten jawnie antysemicki zwyczaj świadczy o tym, że kukła Judasza była traktowana nie tylko jako symboliczne uosobienie zdrajcy Jezusa, ale z czasem zaczęła uosabiać wszystkich Żydów jako zdrajców Jezusa.
W 2018 r. opinią publiczną wstrząsnęły doniesienia z małego miasteczka Pruchnik we wschodniej Polsce, gdzie doszło do swoistej reaktywacji tego zwyczaju. Karykatura stereotypowego ortodoksyjnego Żyda została przeciągnięta przez ulice i pobita kijami, ku nie słabnącemu entuzjazmowi, głównie wśród młodych ludzi.
Wydarzenie to zostało potępione przez władze państwowe, a także przez polski episkopat. Podniosły się głosy potępienia ze strony środowisk żydowskich i naukowych.
Władze kościelne powinny zdecydowanie występować przeciwko mitom i uprzedzeniom dotyczącym religii i relacji między judaizmem a chrześcijaństwem. Episkopat, biskupi i księża powinni kategorycznie potępić wszelkie wierzenia w mity i dążyć do wyjaśnienia wspomnianego kontrowersyjnego cytatu biblijnego w duchu ekumenizmu. W okresie wielkanocnym duchowni nie powinni powielać w swoich kazaniach stereotypów.
