„Żydzi kontrolują politykę i media”, obwinianie Żydów o współczesne, globalne problemy
W ulotce rozdawanej w tramwaju w Kolonii zadawano retoryczne pytania: „Czy naprawdę mamy tylko problem z koroną [koronawirusem]? Czy aby nie mamy problemu przede wszystkim z Żydami?”, wymieniając jednocześnie Angelę Merkel jako Żydówkę polskiego pochodzenia związaną z B'nei B'rith, Jensa Spahna jako „Żyda-geja” związanego z konferencją Bilderberg, Heiko Maasa jako Żyda i czołowego cenzora oraz Christiana Drostena jako prorządowego wirusologa i Żyda „zgodnie z jego fenotypem”. Tekst kończy się słowami, że „im więcej Żydów w polityce i mediach, tym gorsze mamy czasy”.
„Protokoły Mędrców Syjonu”
Niesławna antysemicka publikacja „Protokoły Mędrców Syjonu, sfabrykowana na początku XX w. to tekst dowodzący, że ujawnia rzekomy żydowski plan globalnej dominacji. Po raz pierwszy ukazała się drukiem w Rosji w 1903 roku. Została przetłumaczony na język grecki w 1920 roku, ale pozostała „niewykorzystana” w archiwum greckiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. „Protokoły…” zaczęły zyskiwać rozgłos w 1925 roku, dzięki pracy dr. Andronikosa, ateńskiego pseudointelektualisty, którego autorytet medyczny w połączeniu z nacjonalistycznymi, faszystowskimi i antykomunistycznymi przekonaniami sprawiły, że odegrał znaczącą rolę w promocji „Protokołów…” w prasie. Na początku 1928 roku dzienniki „To Fos” i „Makedonia” w Salonikach – mieście, w którym mieszkało ponad 50.000 z 70.000 greckich Żydów - opublikowały greckie tłumaczenie „Protokołów…”. Od tego czasu antysemickie nastawienie „Makedonii” nasiliło się. W czerwcu 1931 r. członkowie faszystowskiej organizacji Ethniki Enosis Ellas (EEE, Narodowej Unii Grecji), działając na podstawie opublikowanych w „Makedonii” zarzutów o antynarodowych działaniach miejscowych Żydów, rozpoczęli pogrom ubogiej żydowskiej dzielnicy Campbell.
„Wszystkiemu winni są Żydzi”
Internet i portale społecznościowe przyczyniły się do rozprzestrzenienia i radykalizacji antysemityzmu - wszędzie można znaleźć wszystkie jego odmiany.
Gdy tylko wielu wzajemnie wzmacniających się użytkowników przypisuje „Żydom” rolę winnych - czy to w odniesieniu do ataków terrorystycznych z 11 września 2001 r., kryzysu finansowego i gospodarczego z 2007 r., globalnego ocieplenia, czy też napływu uchodźców w 2015 r. - może to mieć fatalne skutki. Popularność antysemickich przekonań rośnie zwłaszcza w czasach kryzysu, kiedy zbiorowe lęki i poczucie bezsilności (ponownie) uruchamiają potrzebę wskazania prostych modeli wyjaśniających i kozłów ofiarnych.
Spalenie kukły Żyda na Rynku we Wrocławiu
To antysemickie zdarzenie miało miejsce na rynku we Wrocławiu w 2016 roku, podczas protestu skrajnie prawicowej i nacjonalistycznej organizacji ONR (Odrodzenie Narodowe Polski). Protest był skierowany przeciwko napływowi uchodźców z Bliskiego Wschodu do Unii Europejskiej. Główny organizator protestu, Piotr Rybak, twierdził, że cały "proces przyjmowania islamistów do Europy" finansowany jest przez George'a Sorosa. Ponieważ rzekomy finansista ma żydowskie korzenie, podpalona kukła posłużyła jako stereotypowe przedstawienie Żyda.
“Kozioł ofiarny” w poezji
To angielskie tłumaczenie wersu z "Helen Who Couldn't Help It" Wilhelma Buscha odzwierciedla częsty trop niemieckiego antysemityzmu: Geldjude, czyli utożsamianie Żydów z pieniędzmi i lichwą, chciwością i pasożytniczym kapitalizmem finansowym. W swojej pracy Busch umieszcza tę opinię w kontekście światopoglądu pobożnego wujka, który chce uchronić swoją siostrzenicę przed deprawacją wielkiego miasta.