Ψηφιακό Αποθετήριο Αντισημιτικών Αφηγήσεων

Ο ισχυρισμός «Το πιο ισχυρό αίτιο του σύγχρονου αντισημιτισμού είναι το κράτος του Ισραήλ. Αν το τελευταίο άλλαζε πολιτική, όλες οι σύγχρονες μορφές αντισημιτισμού θα μειώνονταν και πιθανώς θα εξαφανίζονταν» δεν είναι παρά μια ύπουλη αντιστροφή ρόλων, όπου το θύμα κατηγορείται γιατί προκάλεσε το έγκλημα. Εάν το ασπαστούμε, ξαφνικά παύουν να φταίνε οι αντισημίτες για τον ρατσισμό τους, για τον οποίο τώρα φταίνε οι Εβραίοι ή, έστω, το κράτος του Ισραήλ. Με βάση αυτή τη θεωρία, ο αντισημιτισμός δεν είναι παρά μια «δικαιολογημένη» αντίδραση μη Εβραίων απέναντι στις πολιτικές του Ισραήλ. Σ’ αυτή τη δικαιολογημένη αντίδραση συμπεριλαμβάνονται και οι Παλαιστίνιοι τρομοκράτες, που θεωρείται ότι διεξάγουν έναν «απελευθερωτικό πόλεμο» ενάντια στους «Σιωνιστές κατακτητές» ή οι υποστηρικτές τους στην Ευρώπη και αλλού, που επιμένουν στο δικαίωμά τους να «ασκούν κριτική» στο Ισραήλ, όσο αντισημιτική και αν είναι αυτή. Ο Αντόρνο ονόμασε αυτό το φαινόμενο «προβολή» και συνίσταται στο να κατηγορούμε το θύμα για αυτό που κάνουμε ή έχουμε την πρόθεση να κάνουμε.

Οι βανδαλισμοί που σημειώνονται σε εβραϊκούς χώρους στην Ελλάδα είναι συνήθως γκραφίτι με θρησκευτικά σύμβολα, σβάστικες, χυδαίες εικόνες και βεβήλωση εβραϊκών τάφων ή/και μνημείων του Ολοκαυτώματος. Οι επιθέσεις αυτές δεν συμβαίνουν μόνο στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, αλλά σε όλη την Ελλάδα, πράγμα που μεγεθύνει τις συνέπειές τους, ιδιαίτερα όταν γνωρίζουμε ότι στη χώρα ζουν μόλις 5 χιλιάδες Εβραίοι σε έναν συνολικό πληθυσμό περίπου 10.700.000 κατοίκων.

Κατά τη διάρκεια αντι-ισραηλινών διαδηλώσεων στα πλαίσια της πρόσφατης κρίσης στη Γάζα, οι διαδηλωτές φώναζαν το σύνθημα «Kindermörder Israel» (Δολοφόνε παιδιών, Ισραήλ).
Ο πρόεδρος της Τουρκίας, δημοφιλής σε πολλούς Τούρκους μετανάστες στη Γερμανία, ανέφερε σε μια τηλεοπτική μετάδοση πως οι Ισραηλινοί είναι αιμοσταγείς δολοφόνοι που δεν διστάζουν να σκοτώσουν παιδιά πέντε-έξι χρονών.

Από τον 12ο αιώνα, ο θρησκευτικός μύθος που θέλει τους Εβραίους ως θεοκτόνους συνοδεύεται και από οικονομικά στερεότυπα. Οι Εβραίοι περιγράφονται ως πλούσιοι και αχαλίνωτοι αλλά και ως ανεξέλεγκτοι δανειστές, τοκογλύφοι και σκληροί διαπραγματευτές, ένα στερεότυπο που εμφανίζεται συχνά, ακόμη και σήμερα. Ωστόσο, οι μεσαιωνικές απαγορεύσεις που δεν επέτρεπαν στους Εβραίους να κατέχουν γη, να ασχολούνται με τη γεωργία και να συμμετέχουν σε συντεχνίες μαζί με Χριστιανούς, ουσιαστικά απέκλειαν τους Εβραίους από τα περισσότερα επαγγέλματα, περιορίζοντάς τους στους ρόλους του μικρέμπορου, πλανόδιου πωλητή και ρακοσυλλέκτη. Ο δανεισμός χρημάτων με τόκο αποτέλεσε μια σημαντική διέξοδο, ιδιαίτερα καθώς, σύμφωνα με τις επιταγές της Καθολικής εκκλησίας, ήταν μια δραστηριότητα απαγορευμένη στους Χριστιανούς.