“ŻYD NA SZCZĘŚCIE”
A rhyming “poem” in Polish [translation without rhymes] “In order to have money at home and never run out of it, you need to have a Jew at home who will guard the money.” “When in poverty, go to the Jew.”
MEM "SZCZĘŚLIWY KUPIEC"
Mem „Happy Merchant” (ang. Szczęśliwy kupiec) znany również jako Jew-bwa-ha-ha.gif jest obraźliwą karykaturą stereotypowego Żyda, używającą znaczników takich jak kipa, długi nos, pełna broda, złośliwy uśmiech i pocieranie rąk, sugerujące nikczemne plany, dla antysemickiego obrazu. Umieszczony na forach, gdzie dyskutuje się o polityce, takich jak 4chan/pol, jest wykorzystywany do szerzenia antysemickich idei.
„Walka dobra ze złem”
Turecki islamista Necmettin Erbakan (1926 - 2011) twierdzi, że Żydzi (przez niego określani mianem „syjonistów”) ponad 5.000 lat temu zaczęli tworzyć własny porządek świata, aby kontrolować wszystkie pieniądze i pracę. To Żydzi zorganizowali krucjaty, a ponieważ kościół katolicki był przeciwny pożyczaniu pieniędzy, Żydzi stworzyli protestantyzm, aby móc zmusić wszystkich do pracy dla nich i wprowadzić kapitalizm. W ten sposób Żydzi kontrolują cały świat, z wyjątkiem kręgu islamu, i toczy się „walka dobra ze złem”, czyli walka pomiędzy Żydami a islamem.
CHCIWOŚĆ, POŻYCZANIE PIENIĘDZY I LICHWA
Od XII wieku do mitów religijnych (w których uznawano Żydów za zabójców) dołączały się stereotypy ekonomiczne. Żydzi byli opisywani jako bogaci i rozpustni, a także jako "pożyczający pieniądze", "targujący się" i "lichwiarze" - pogląd ten jest powszechny do dziś. Wykluczeni z własności ziemskiej, rolnictwa, chrześcijańskich cechów kupieckich i rzemieślniczych, Żydzi coraz bardziej ograniczali się do drobnego handlu, domokrążców i handlarzy rupieciami. Szczególną rolę odgrywał obrót pieniędzmi z odsetkami, który według dogmatyki kościelnej naruszał boską doktrynę i pozostawał zakazany dla chrześcijan.
“Kozioł ofiarny” w poezji
To angielskie tłumaczenie wersu z "Helen Who Couldn't Help It" Wilhelma Buscha odzwierciedla częsty trop niemieckiego antysemityzmu: Geldjude, czyli utożsamianie Żydów z pieniędzmi i lichwą, chciwością i pasożytniczym kapitalizmem finansowym. W swojej pracy Busch umieszcza tę opinię w kontekście światopoglądu pobożnego wujka, który chce uchronić swoją siostrzenicę przed deprawacją wielkiego miasta.